υπαικάλλω

Α

(δωρ. λ. αντί ὑποσαίνω) (για σκύλο) κουνώ ελαφρά την ουρά από χαρά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + αἰκάλλω «κουνώ την ουρά»].